اگر از آقای سعید جلیلی از موضع جناح سیاسی دعوت شده که در جلسه فراکسیون انقلاب اسلامی باشد یا به هر ترتیبی ایشان در این جلسه حضور پیدا کرده است امری بی سابقه در پارلمان است. به این رویداد می‌توان از دو منظر نگاه کرد؛ یک از منظر مثبت و دیگر از منظر منفی.
دیدگاه اول این است که این اتفاق خوب است که پارلمان جمهوری اسلامی ایران در بررسی مباحث مربوط به حوزه خود از فعالان سیاسی و بویژه و فعالان شناسنامه دار حزبی دعوت کند و نظرهای آنهارا در طرح ها و لوایح جاری استماع می‌کند و مورد بررسی قرار می‌دهد، این اتفاق از این منظر قدمی روبه جلو است.
ولی از منظری دیگر می‌توان نگاهی انتقادی به این موضوع داشت، اینکه چنین فرصتی به صورت برابر برای همه طیف های سیاسی فراهم نیست. به هر حال آقای جلیلی که رقیب رئیس جمهور کنونی است و شخصیتی است که از نفوذ برخوردار است.
از طرفی دیگر اینکه ایشان با داعیه تشکیل دولت سایه فعالیت می کند می‌تواند مورد انتقاد قرار بگیرد، البته اگر دولت در سایه در ساختار سیاسی دولت جمهوری اسلامی مانند یکسری از دموکراسی های پیشرفته به رسمیت شناخته بشود می تواند نکته ای مثبت باشد.
اما چنین پدیده ای در نظام سیاسی ما پذیرفته شده نیست و دولت در سایه در نگاه افکار عمومی و محافل سیاسی بیشتر به مثابه نیروی فشار است، در نتیجه از این منظر هم می تواند مورد انتقاد قرار بگیرد و اینکه نمایندگان مجلس و بویژه کمیسیون اصل نود وظایف و اختیارات تعریف شده ای در آیین نامه مجلس شورای اسلامی دارند. و نباید چنین دعوتی از جانب این کمیسیون صورت بگیرد زیرا وظایف و اختیارات این کمیسیون مشخص است.
در همینجا نیز اعلام آمادگی خودم را به عنوان دبیرکل انجمن اسلامی دانشگاه ها که یک حزب فراگیر اصلاح طلب است را برای حضور در کمیسیون های مجلس شورای اسلامی و بررسی این لایحه و سایر موارد را اعلام می‌کنم و امیدوارم به زودی بستر حضور احزاب در پارلمان برای تعامل و همکاری در بهینه سازی تصمیمات مجلس شورای اسلامی فراهم بشود.
*فعال سیاسی اصلاح‌طلب و دبیرکل انجمن اسلامی در دانشگاه ها
۲۷۲۱۹
